"Voor iedereen, rust in het hoofd en met energie in het lichaam
om de dingen te kunnen doen
die je graag doet"
Hoe zou het zijn als ik gewoon even op de rem kon staan?
En voelen of datgene wat nu gevraagd wordt
Iets is wat ik wil
Of dat het bij me past
Of dat ik er tijd voor heb
En mocht ik dan de vrijheid voelen om het niet te gaan doen
Zou ik het zeggen.
Ik heb geen rem, ik blijf gaaaan!
Weet jij van jezelf dat je maar blijft doorgaan,
dat je het altijd goed wil doen
Fysieke grenzen negeert
en hard op je tanden bijt?
Gun jezelf de ruimte om het anders te doen
Na het doen van PMA sessies verandert ook het lichaam.
De slopende energie die je stak in altijd maar hollen om iedereen te woord te staan
en luisteren naar die strenge innerlijke ik,
neemt plaats voor zuurstofrijke energie
Energie die stroomt en gaat voor datgene wat je daadwerkelijk wil doen.
Het kan maken dat je voelt en doet en zegt wat voor jou van belang is
Hoe dat komt is wetenschappelijk bewezen, uitgelegd in webinars, boeken en opleidingen.
Het was ikzelf die de stap moest wagen om mezelf een halt toe te roepen.
Om via de PMA vraagtechniek naar de oorzaak van mijn klachten te kijken.
Dit alles is slechts een hulpmiddel want het is jij en jij alleen die daarna iets kan doen met die vrijgekomen energie.
Wil jij het ook anders,
Gun jezelf dan de tijd om de kennis rond het onderbewuste brein te begrijpen
En ga aan de slag met sessies.
Ik zie jongeren en volwassenen die vanuit hun kern het maximale uit het leven willen halen, die een grote drive hebben en zich vaak op veel terreinen willen inzetten. Alleen zijn ze op een moment in hun leven beland waarbij ze vast zijn komen te zitten.
Mail of bel voor een kennismaking om te kijken hoe het voelt om samen te werken en een traject uit te stippelen waarbij jij of je familielid terug in de eigen kracht kan komen te staan en dingen kan gaan doen die goed voelen!
Referenties
"Als alleenstaande mama zag ik even door het bos de bomen niet meer.
Een hoogsensitieve zoon die 1001 prikkels binnen kreeg van de harde wereld om zich heen. Woede uitbarstingen, huilbuien zelf niet wetend waarom, heleboel gezondheids klachten zoals Buikpijn, hoofdpijn.. Makkelijk slachtoffer op school op te pesten dus pikten ze hem er uit.
Gevoelig voor alles wat 'binnen kwam'. Zelfvertrouwen heel ver zoek.
We zijn nu een half jaar later, en wat een verschil. Niet alleen mijn zoon maar ook zeker ikzelf hebben hieruit zoveel geleerd. Hij heeft geleerd van waar zijn frustratie en gevoeligheid komt en leert daar mee om te gaan. Ook voor mezelf keer je om wat hij leert en kom je ook je eigen 'werkpunten' tegen.
"Wat zeer opmerkelijk is, is dat ik rustiger geworden ben in mijn hoofd.
Ik neem ook minder "impulsieve" beslissingen rond zaken die mij triggeren.
Bijvoorbeeld ik heb interesse in iets en vroeger moest ik daar direct iets mee doen.
Ik kan nu gewoon interesse hebben in iets zonder dat ik daar concreet iets mee moet doen.
Zo heb ik beslist dat ik PMA wil volgen als therapie, maar dat ik het niet perse hoef te gaan geven als therapeut... .
Ik neem meer rust in mijn dagelijks leven.
Ik ga bijvoorbeeld 80% werken i.p.v. mijn vroegere 50 a 60 u per week.
Ik kan ook meer een keertje "niets doen".
Terwijl ik voordien steeds bezig moest zijn om niet te piekeren.
Ik werkte vooral voortdurend om niet te piekeren.
Ik besef ook dat ik me heb laten gaan qua eten en drinken de vorige jaren.
En wil dat nu veranderen. Ik ben daarom afgesproken met een diëtiste.
Ik kom ook meer op voor mezelf. En neem minder een houding aan van "voor mij is alles goed" kies jij maar. Dit gaat dan vooral over relationele interacties. Zowel binnen het gezin als daarbuiten.
Ik denk dat ik op weg ben om mezelf te accepteren zoals ik ben en dat ik mijn gezondheid (lichamelijk en mentaal) eindelijk de prioriteit vind. Terwijl ik vroeger vaak over mijn grenzen ging om anderen te "plezieren". Ik stel dus meer en meer mijn grenzen. Met vallen en opstaan. Maar er is een duidelijk verschil. Ook mijn vrouw en omgeving merkt dat ik grenzen begin te stellen. Als ik te moe ben (na een nachtshift) zeg ik al wel eens dat ik te moe ben om een activiteit te doen de dag erna. Enkele maanden geleden zou ik me geforceerd hebben om mijn kinderen en vrouw te plezieren.
Dus je zou kunnen zeggen dat ik beter voor mezelf zorg.
In samenwerking met
